Evliya bir zaat vefat etmek üzeredir. Etrafında bulunan talebelerine sorar
- Ben vefat ettikten sonra sen olsan nasıl idare ederdin neler yapardın.

Tek tek hepsine souyor.
- Efendim ben şunu şunu değiştirirdim

Diğeri

- Efendim siz şunu yanlış yapıyordunuz onu değiştirirdim.

Hepside birşeyleri değiştirirdim o yanlıştı şöyle olması lazımdı demiş.

Vefat etmek üzere olan zaaat kerametini göstererek kapıda şu anda bir hırsız sizin ayakkabılarınızı çalıyor gidin onu bana getirin der.

Talebeler adamı yakalayıp hocalarının huzuruna getirir.

-Hırsız sana bir soracağım var

- buyrun

- Sen ben öldükten sonra yerime geçsen ne yaparsın

- Her şeyi aynı bırakır siz ne yaptıysanız aynısını bende devam ettiririm.

- Öyleyse benden sonra talebelerime sen rehberlik edeceksin der.

-Benim de bir şartım var öyle ise eğer benden siz konuşursanız kabul ederim.

O büyük zaat bunu kabul eder ve gene kerametini göstererek vefat ettiği halde Merkez efendiden kendisi derslerini devam ettirir.
Hocaları vefat ettiği halde aynı onun anlatışı ile onun bildiklerini anlatan Merkez efendinin etrafına toplanır talebeleri.

Evliyalık öyle bir makamdır ki onlar ölmez bedenleri değişir. Bedenlerini topraga gömerler ama Ankara / Bendderesinde bulunan GÜL BABA gibide yolun ortasından kaldırılamazlar. Rabbim onların yolundan ayırmasın bizi